In deze rubriek wordt iemand met een passie voor het Brabants voorgesteld.
In ’t Buul van 1954, mien geboortejaor, prödde iederieën Buuls, behâlve de pestoer, de burregemester en d’n dokter. Die kosten gen Buuls. Dae hân zillie neet mej gekregen in hun opvoeding! ’t Buuls is dus mien moedertaol en dao goi ich maer wa gröts op!
Oppe kleuterschool hêb eech Nederlands gelierd; ’n tjuup hedde dao kip en ’n kluutje hedde snoepje, volges de juf. Veul moeite mej Nederlands lieren praoten hêb ich nöit gehad. Och oppe lieëgere school prödde iederieën Buuls, behalve die jong van de burgemester en d’n dokter!
Nao de lieëgere school nao Wert nao de MMS. Dao hêb ich van mien Buulse opvoeding veul profiêt gehad mej boêtenlandse taolen; willie wisten altiêd of ’n woord vrouwelijk of mannelijk was. Och hân willie veul mier klanken lieren oêtsprèken. Ternao de Pedagogische Academie afgerond in Eindhoven. Dao keken ze wel öit op van os aorig taeltje, maer ich hêb er mich nöit vur geschamd. En dan hâw ich ’t geluk um in Buul oppe lieëgere school vur de klas te komen staon! Dao prödde iederieën toen nog Buuls, laoter henne woor dae steeds minder. Maer in mien umgèving pröt iederieën gelukkig nog gewoon Buuls!
Zoe’n 47 jaor gelejen hêb ich vur d’n urste kier in Buul mej carnaval in de ton gestaon en dae zoe’n 12 jaor gedaon. Verkleeid as ’n âwd vrommes, ‘Junt’! Junt gaf heur gepèperde mèning over de politiek en de gebeurtenissen in Buul. Belangriêk vur Junt en och vur Buul, was Sjang, ‘miene mins zoegezigd’.
Johan Mathijssen schreef vur ’t mierendieël de teksten. ’t Buuls en dan vural de âw Buulse oêtdrukking was mien werk. Dae geenk goe sâmen.
Umdae willie ‘Junt’ begosten te missen zien willie in 1998 begonnen mej unne maondelijkse column in "De Grenskoerier", over ’t dâgelijkse lèven van Junt en Sjang in Buul. Dao zien drei bundels oêtgegèven van de urste 150 columns.
Junt was ’n bekend figuur in Craonendoonck en was welkom op veul festen en activiteiten. Och lesde ze dikwuls veur oet eigen werk.
Eind 2019 hit Junt, nao de 250ste column, afscheid genomen van ’t Buuls publiek. Heur lêste optreden, zoe Buuls as maer Buuls zien kan, in gemenschapshoês De Borgh.
Vanâf 2006 hit Junt mej gedaon mej de Brabantse Boekenweek. Vêrder verzörg ich vanâf 2003 ’t Buuls en ’t fesoenlijk Nederlands in de Buulse carnavalskrant.
Tekst loopt door onder foto.
Bovenstaande foto is genomen in het Multifunctioneel centrum De Borgh in Budel. Hier werden de carnavalszittingen georganiseerd, waarbij Junt vaak in de ton stond.
Op de voorgrond staat Diel Feijnen. Op de achtergrond is Junt te zien, lezend uit het plaatselijke weekblad "De Grenskoerier".
Kluutje!
Mien Oma zeei vruuger altiêd: “t Kan zoe slaacht nog nè zien, of ’t is wel êrges goe veur.”
Laoter henne hit Johan Cruijff dae overgenomen: “Elk nadeel heb z’n voordeel” en is dao beroemd mej geworen… Os Oma neet!
Nog ’n favoriete oêtdrukking: “Komde nè oet Buul, hawt dan in godsnâm ow muul!"
’t Brabants zal misschien neet echt oêtstêrven. ’t Buuls dao en tegen, toch ’n apart dialect vergeleken mej de raast van Brabant, is aon ’t verdwijnen. Jaoren gelejen kregen de âwlui op de lieëgere school (neet wo ich les gaf!) ’t advies um hun kinder gen Buuls te lieren. Mej Buuls zôn ze unnen achterstând hêmmen mej ’t Nederlands. En zoeiets hit gevolgen: Dao is maer ieën generatie noeëdig um ’t dialect te laoten verdwijnen en dae vin ich doeëdsund!
Kende gullie al... is een terugkerende rubriek van de online gemeenschap Brabanders en hun Taal waarin iemand met passie voor het Brabants wordt voorgesteld.
