Natuur, kunst en erfgoed vonden elkaar op de Spinolaschans, een onderdeel van de Zuiderwaterlinie. In de prachtige, verscholen natuur vlakbij Breda vonden er ontmoetingen plaats tussen zeven kunstenaars, een dansgezelschap en het publiek, dat kon participeren in de verschillende activiteiten, zoals een tekenworkshop en een verhalenproject. Kunst als verbinder van heden en verleden, met verrassing en inspiratie als resultaat.
Onder begeleiding van Ingrid Simons gingen deelnemers, door zelf te tekenen, met andere ogen naar een bekende en vertrouwde plek, de natuur en de geschiedenis kijken. Hoe vertaal je wat je ziet en weet op papier? Wie is wat opgevallen en waarom?
Janneke Kornet is gefascineerd door het smalle éénpersoonspaadje rondom de Spinolaschans. Zij is op zoek naar oude en nieuwe, bekende en onbekende verhalen, sprookjes, mythes, persoonlijke herinneringen, associaties, historische streekverhalen en fenomenen over paden en paadjes.
Landkunst op de Spinolaschans vormde onderdeel van het project Landkunst, een initiatief van bkkc [in 2018 met Kunstbalie gefuseerd in Kunstloc]. Met Landkunst verbindt bkkc, samen met partners, natuur, erfgoed, cultuurhistorie en kunst. Dit doen zij met speciaal voor de plek ontworpen kunstwerken, evenementen en (tijdelijke) tentoonstellingen. Landkunst op de Spinolaschans was een samenwerkingsproject van Erfgoed Brabant - de programmalijn Verhalen van Vriend en Vijand, Staatsbosbeheer en gemeentelijke partners, bkkc Landkunst, La Melis, het Biesboschstreeknetwerk, en de provincie Noord-Brabant.
